‘Onderwijs moet bestaande machtsverhoudingen in vraag stellen’

De meeste meisjes kunnen nog steeds niet naar school in Afghanistan. En: nergens ter wereld is de onderwijskloof tussen leerlingen met en zonder migratieachtergrond groter dan in Vlaanderen. Twee werelden die ver van elkaar liggen, maar wel twee vaststellingen die duidelijk maken hoe ongelijk onderwijskansen vandaag overal nog zijn.

Talent vind je overal, kansen niet.’ Dat was de kortste samenvatting die Oxfam-onderwijsexperte Kyra Boe gaf van het rapport dat ze in 2019 schreef over onderwijs en ongelijkheid. Daarin wordt onderwijs gezien als dé hefboom bij uitstek om armen uit hun armoede, achtergestelde mensen uit hun uitsluiting en meisjes uit hun ondergeschikte positie te krijgen. Roméo Matsas van Plan International bevestigt dat, maar voegt toe: ‘Als we spreken over groepen die historisch achtergesteld zijn, stellen we vast dat een gemiddelde toename van schoolbezoek niet volstaat.’

Onderwijs is de sleutel naar een betere toekomst, maar op de deur zitten vaak vele sloten. MO* sprak daarover met de Palestijnse onderwijsactivist Refat Sabbah. Hij is voorzitter van de Global Campaign for Education, ‘een mondiale en democratische beweging, actief in talloze landen en regio’s, in verschillende talen en gemeenschappen’, met als doel de strijd tegen uitsluiting in het onderwijs, ‘omdat onderwijs een fundamenteel mensenrecht is’. In België wordt de Global Campaign for Education vertegenwoordigd door Educaid.be.

Copyright: Gie Goris

Dit artikel werd geschreven voor de speciale editie van MO*Magazine over gender en onderwijs. Lees het volledige magazine hier online of vraag je gratis gedrukte exemplaar aan!